Od 1578 roku w katedrze Św. Jana Chrzciciela, w kaplicy Świętego Całunu, przechowywany jest Całun Turyński, jedna z najważniejszych relikwii chrześcijaństwa.

Całun Turyński jest lnianym fragmentem tkanego ręcznie płótna o wymiarach 437 cm x 113 cm. Na całunie znajduje się wizerunek nagiego mężczyzny o atletycznej budowie z brodą i długimi włosami zaplecionymi w wiele luźnych warkoczy. Na jego ciele znajdują się liczne rany i jedna rana kłuta między 5. i 6. żebrem. Na materiale widać liczne czerwone ślady. Postać jest przedstawiona dosyć realistycznie.

Zgodnie z tradycją chrześcijańską Całun Turyński jest płótnem, w które po śmierci owinięto Jezusa Chrystusa. Umiejscowienie i charakter plam na materiale odpowiada opisowi ran Jezusa zawartemu w Ewangelii. W dawnych czasach na terenie Europy istniało kilkadziesiąt całunów-relikwii, z podobnym wyobrażeniem ciała poranionego Jezusa, ale zaginęły one w czasie wojen. Część z nich uznano za fałszywe.   

Kościół katolicki ani inne chrześcijańskie kościoły nie potwierdzają czy jest to faktycznie całun, w który owinięto Jezusa Chrystusa. Pozostawiono to osobistym osądom wierzących.