W kapucyńskim Sanktuarium Święte Oblicze w Manopello, w oszklonej gablocie nad ołtarzem znajduje się jedna z najcenniejszych relikwii chrześcijaństwa – Chusta Św. Weroniki. Jest to mały fragment delikatnego materiału, który patrząc pod światło wydaje się prawie przezroczysty. Znajduje się na nim twarz mężczyzny z otwartymi oczami charakteryzująca się niezwykłym spokojem. Odkrycia relikwii dokonali malarka ikon siostra Blandina Schlömer i historyk sztuki ojciec Heinrich Pfeiffer. Chusta przykrywała głowę złożonego w grobie Jezusa. Uważa się, iż uwieczniony na niej wizerunek przedstawia twarz Zmartwychwstałego. Na obrazie nie ma śladu żadnych farb, pędzla ani ołówka. Według odkrywców wizerunek nie został namalowany przez człowieka i powstał w chwili zmartwychwstania Jezusa. Najbardziej zadziwiający jest fakt, iż Całun z Manopello odpowiada całkowicie Całunowi z Turynu. Wydaje się, iż jest obliczem tej samej Osoby. Na Całunie Turyńskim jednakże rany są otwarte i krwawiące, a na Chuście z Manopello zasklepione i zabliźnione.

Całun z Manopello odnaleziono w schowku nad bramą Edessy. Następnie relikwia trafiła w ręce cesarzy bizantyjskich. W późniejszym okresie w nieznanych okolicznościach znalazła się w Rzymie. W XVI wieku chustę skradziono.

Obecnie do Manopello co roku przybywa wielu pielgrzymów. Rok 2006 ogłoszono rokiem jubileuszu Całunu z Manopello. Papież Benedykt XVI odwiedził sanktuarium 1 września 2006 roku.