Asyż jest miejscem narodzin Św. Franciszka i Św. Klary. Od 1986 roku w mieście odbywają się również zapoczątkowane przez papieża Jana Pawła II Światowe Dni Modlitw o Pokój. Modlą się wówczas wspólnie przedstawiciele chrześcijaństwa, żydzi, muzułmanie, buddyści, hinduiści, sintoiści, dżiniści, wyznawcy religii afrykańskich oraz indiańskich religii plemiennych.

Franciszek z Asyżu (właściwie Giovanni Bernardone), nazywany Biedaczyną z Asyżu, był włoskim duchownym katolickim, diakonem i założycielem zakonu franciszkanów. Św. Franciszek był również misjonarzem i stygmatykiem. Ponadto uważa się go za prekursora ekologii.  

Giovanni Bernardone urodził się w 1181 roku w rodzinie kupieckiej. W 1202 roku wziął udział w wojnie między Asyżem i Perugią, gdzie po przegranej przebywał przez rok w więzieniu. Następnie z powodu ciężkiej choroby został uwolniony i wrócił do domu rodzinnego. W 1205 roku, w czasie wyprawy wojennej do Apulii, w Spoleto miał wizję, która całkowicie odmieniła jego życie. Po powrocie do domu, poruszony doświadczeniami wśród trędowatych i przejęty prawdą o Bogu, porzucił dotychczasowy styl życia. Wbrew woli ojca rozdał swój majątek i opuścił rodzinę. Stał się doskonałym przykładem ubogiego i wolnego życia, opartego na zaufaniu w Bożą dobroć. Już w 1208 roku do Franciszka dołączyli pierwsi towarzysze. W późniejszym czasie bracia odbywali także wyprawy misyjne. Św. Franciszek w latach 1219-20 odbył podróż do Ziemi Świętej, Syrii i Egiptu. Po powrocie do Włoch zrzekł się przywództwa nad zakonem i wyznaczył swojego następcę – brata Pietro Cattaniego. Na prośbę Franciszka papież Honoriusz III bullą Solet annuere zatwierdził napisaną przez Franciszka z Asyżu regułę (tzw. Reguła zatwierdzona). W 1224 roku Franciszek otrzymał w grocie na szczycie La Verny święte stygmaty. Podczas modlitwy wpadł w zachwycenie, ujrzał coś przypominającego „ukrzyżowanego archanioła o siedmiu skrzydłach, albo do apokaliptycznej wizji ukrzyżowanej potęgi ostatecznej”. Poczuł przenikliwy ból, a kiedy się ocknął, zobaczył, że stopy i nadgarstki ma przebite gwoździami, a bok otwarty. Ostatni okres życia spędził podróżując od miasta do miasta. W 1226 roku wrócił do rodzinnego Asyżu, gdzie zmarł 3 października.

Św. Klara z Asyżu (właściwie Chiara Offreduccio) była zakonnicą, duchową córką Św. Franciszka oraz współzałożycielką zakonu klarysek. W 1212 roku za przykładem Franciszka z Asyżu zdecydowała się na ubogie życie monastyczne. Przeżyła 42 lata w klasztorze San Damiano w Asyżu. W 1215 roku Św. Franciszek ustanowił ją przełożoną klasztoru. Sposób prowadzenia wspólnoty i świętość życia Św. Klary przyczyniły się do dużego poparcia ze strony papiestwa.

Obecnie do Asyżu co roku przybywają rzesze pielgrzymów. Obecnie najbardziej rozpoznawalnym obiektem w Asyżu jest, wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO, Bazylika Św. Franciszka z relikwiami Świętego i cyklami fresków Cimabue, Giotta i Pisano. W Asyżu znajduje się także świątynia poświęcona Św. Klarze z relikwiami Świętej i autentycznym Krzyżem z San Damiano.